كان ياما كان كان فيه ضفضع صغير وجميل واسمه ضفاضيعوا كان عايش فى بركه الميه اللى فى مزرعه الفلاح وكان ليه اصحاب
كتير قوى البطه بطوطه والفرخه كوكو البقرة والمعزه معزوزة واصحاب كمان كتير كلهم كانوا بيحبوا ضفاضيعوا بس كانوا دايما بيضايقهم
الصوت العالى
اللى بيعمله ضفاضيعوا باليل فسالوه انت ليه بتعمل صوت عالى كده ياضفاضيعو باليل واحنا نايمين قالهم اصلى ببقى زهقان
وعاوز العب ومش بلاقى حد صاحى اققعد اغنى والعب لوحدى فقالولوا طب انت كده بتزعجنا ومش بنعرف نام من الصوت بتاعك قالهم خلاص يبقى اصحوا والعبوا معايا
قالوا طب وبعدين نروح
شغلنا ازى بالنهار قالهم مش لازم تروحوا نامو زى كدى قالوا بس دى مينفعش ربنا عمل اليلعلشان ننام فيه
والنهار
علشان نسعى وجيب الاكل لولادنا
قالهم انا ماليش دعوة انا بحب اسهر والعب باليل المهم اصحابه زعلوا منه وقرروا يعملوا حاجه
يعملوا ايه يعملوا ايه قالت معزوزة انا اقولكم احنا اول منقوم من النوم وضفاضيعوا نايم نفضل نتكلم بصوت عالى ونلعب
علشان ميعرفش ينام ويحس اد يه اللى بيعمله غلط فعلا اول مطلع النهار عملوا زى مامعزوزه قالت فقام ضفاضيعو
يصرخ
ايه دى انا مش عارف انام ضحكوا وقالوله عادى احنا بنلعب اصلا مش بنعرف ننام بالنهار زى انت مش بتعرف تنام باليل
ضفاضيعوا قالهم طب علشان خاطر قالولو لا احنا قلنالك كدى امبارح وانت قلت ناموا بانهار واحنا بنقولك ابقى نام باليل
ضفاضيعوا على طول حس بغلطته وقالهم انا اسف انا مش هعمل تانى كده سامحونى قالوا خلاص بس لو عملت كده تانى مش هنسامح ومش هنخليك تعرف تنام
وتوتى توتى فرغت الحدوته
حلوة ولا ملتوته
